Sunday, April 20, 2008

अशीच रात्र सरेल ही...



एक रीकामी रीकामी ऊशी अन चांदण्या निरभ्र आकाशी
अशीच रात्र सरेल ही, कवटाळून आठवणी उराशी

तू सूरात गाणे गावे मज जगण्याचे सूर मिळावे
तू चित्रात रंगूनी जावे मज जगण्याचे रंग मिळावे
विरहाने तडफडवून मजला, खेळी चंद्र आयुष्याशी
अशीच रात्र सरेल ही, कवटाळून आठवणी उराशी

असण्याने तुझ्या विसरीतसे अस्तित्त्व मी माझे
हसण्याने मधाळ वाटे जणू होती रीते घट मधाचे
चांदणे नच हे परी शिंपडे कुणी कुपी विषाची
अशीच रात्र सरेल ही, कवटाळून आठवणी उराशी

भरभरून जगलो ग जगणेच माझे झाले तुजमय
गूंतूनी गेलो तुजरूपी जसा परवाणा होई दीपमय
म्रृत्यू काय तो झाला मज माहीत खातात कशाशी
अशीच रात्र सरेल ही, कवटाळून मरण उराशी

No comments: