एक प्रणय गीत

बाहूत गुंतले बाहू अन श्वासात गुंतले गरम श्वास,
उंच झूल्यावर नेलेस सख्या कि होतसे मजला भास

ही रात्र बेधुंद सख्या अन मी अशी तुझ्या मिठीत रे
श्वास तुज़े गरम की गातोस तू प्रणयाचे गीत रे
आवेगाने चुंबता मजला सोडीशी हे वस्त्रांचे पाश
उंच झूल्यावर नेलेस सख्या कि होतसे मजला भास

केसात गुंतला हात तुझा अन वक्षात गुंतले ओठ
स्पर्शासवे तुझ्या उठती, अंतरी प्रेम तरंगाचे लोट
प्रेम कुबेर तू सख्या ओतीशी मजवर चुंबनाची ही रास
उंच झूल्यावर नेलेस सख्या कि होतसे मजला भास

नको नको की पुरे आता रे पुरे हा धसमुसळेपणा
चुंबीले तू अंग प्रत्यंग बस्स बस्स हा चावटपणा
कर जे हवे हवे तुला ते, संपू दे मिलनाची ही आस
उंच झूल्यावर नेलेस सख्या कि होतसे मजला भास

प्रणयरंग होळीचे

रंगात तुझ्या रंगून राजसा ओली मी झाले अशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

हातात तुझ्या ती पिचकारी, अन डोळ्यात आगळे भाव
विरोधा माझ्या न जुमानता, तू अचूक साधीशी डाव
साडी ओली केस ही ओले, ओले अंग प्रत्यंग करीशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

चकवून गेले तुला साजना, अन परसदारी मी पळाले
पाठी येता शोधीत मजला, आपसूक एकांती तुला मिळाले
पिचकारी मग भिरकाऊनी, जवळ ओढूनी मजला घेशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

अंग ओले परी श्वास गरम, अन बाहूत तुझ्या मी आले
रंगात तुझ्या रंगता सख्या रे, बेभान होऊनी मी गेले
नको नको ना पुरे आता रे, किती तू धसमूसळा होशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

वस्त्रे गळता राहीले रंग बस, अन अंगास अंगे मिळाली
सरून जाता आवेग सख़्या रे, भासे मोक्ष-मुक्ती मिळाली
आत्मा अंग अन मोहमाया रंग, सख्या रे ईश्वर तू असशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी