प्रणयरंग होळीचे

रंगात तुझ्या रंगून राजसा ओली मी झाले अशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

हातात तुझ्या ती पिचकारी, अन डोळ्यात आगळे भाव
विरोधा माझ्या न जुमानता, तू अचूक साधीशी डाव
साडी ओली केस ही ओले, ओले अंग प्रत्यंग करीशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

चकवून गेले तुला साजना, अन परसदारी मी पळाले
पाठी येता शोधीत मजला, आपसूक एकांती तुला मिळाले
पिचकारी मग भिरकाऊनी, जवळ ओढूनी मजला घेशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

अंग ओले परी श्वास गरम, अन बाहूत तुझ्या मी आले
रंगात तुझ्या रंगता सख्या रे, बेभान होऊनी मी गेले
नको नको ना पुरे आता रे, किती तू धसमूसळा होशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी

वस्त्रे गळता राहीले रंग बस, अन अंगास अंगे मिळाली
सरून जाता आवेग सख़्या रे, भासे मोक्ष-मुक्ती मिळाली
आत्मा अंग अन मोहमाया रंग, सख्या रे ईश्वर तू असशी
होळीचा साजना करुन बहाणा किती मला भिजवीशी